برجام مرگ یک تفکر بود

عقل برتر در عدم اظهار به تیز هوشی ظاهر میشود و سیاست برتر در عدم آشکار ساختن تصمیم نهفته است، ولی آقای روحانی با برملا کردن تصمیم خود به اینکه آمریکا کدخدای جهان است و تماس تلفنی اش با اوباما و با ولعی که دولت اش برای مذاکره با آمریکا از خود نشان داد، تصمیم خود را آشکار ساخت و همان اول بازی را باخت، آمریکائیان باید در عطش آرزوی یک مذاکره نیم ساعته با دولت ایران ماهها به انتظار می نشستند، ولی هم فکران آقای روحانی ادعا می کردند ما نباید در مذاکرات حرف درشت بزنیم و یا نهایت توانائی ایرانیان را آبگوشت بز باش معرفی کردند.

در سنت انقلاب اسلامی سازش جائی نداشت، همه دولت ها در ایران جدا از هر سلیقه ای که دارند تکلیفی دارند که باید خدمت به مردم را همراه با اهداف انقلاب جلو ببرند، این دولت ها چه پیروز شوند یا نشوند، مُکلف هستند مقابل ظلمی که به انقلاب و مردم ایران می شود بایستند، چون انقلاب برای برداشتن ظلم آمده نه قبول ظلم، این سنت و قانون انقلاب است و هر دولتی که طبق قانون انقلاب زندگی نکند طبق همان قانون شکست می خورد.

آقای روحانی لازم نیست سر آمریکا فریاد بکشد و جنایات و بد عهدی آنها را فریاد بزند بلکه باید تفکر خودش و تیم فکری اش را ملامت کند نه بد عهدی دولت آمریکا را ، ایشان نباید مذاکره با آمریکا را از طرف کشورهای شرق آسیا را زیر سوال ببرد، چرا که ممکن است همین فردا کره شمالی با آمریکا مذاکره کند، چون سیاست همین است گاهی چپش راست است گاهی راستش چپ است، ما از اول هم با بعضی از تفکرات آقای روحانی مخالف بودیم نه با شخص ایشان .

آمریکائیان تفکرات لیبرال های تکنوکراتی همچون تیم فکری آقای روحانی را مثل موریانه می جوند، و بعد به زباله دانی می اندازند، آنها با متحدان اروپائی خود قرن هاست حوزه نفوذ مذاکرات و توافقات خود را با بقیه دولت های جهان تعریف کرده اند و به یک استراتژی کاملا مشترک رسیده اند، اینکه تمامی منافع اروپا و آمریکا با اسلام ناسازگار است.

بقیه در ادامه مطلب