ترس آمریکا از تفکر انقلابی سپاه پاسداران

سردمداران هیئت حاکمه کاخ سفید موجودات رذل و بی مایه ای هستند که نمی خواهند ترس و شکست های پی در پی خود را از ایران علنی کنند آنها تا قبل از انقلاب اسلامی ناراحتی های خود را با قدرت خود از بین می بردند ولی اینک در مقابل تفکر انقلابی ایران ذلیل و درمانده شده اند در حقیقت آنها از تفکر انقلابی و روحیه جهادی سپاه می ترسند لذا مجبور شده اند شکست و حقارتشان از ایران را در پشت ترسی آمیخته به شرم در پشت تهدیدات تو خالی خود پنهان کنند برای همین هم سپاه را در لیست تروریست ها قرار داده اند این میمون های مقلد صهیونیستی بعد از چهل سال دشمنی با تفکر انقلابی مردم ایران هیچ فرقی نکرده اند آنها هنوز هم احمق های ترحم انگیزی هستند که فکر می کنند می توانند ناراحتی های خود را با قدرتشان از بین ببرند.

علی (ع) نامی که هیچ مسلمانی نمی تواند از کنارش بی تفاوت عبور کند

امشب شب سیزده رجب روز جمعه سال سی ام عام الفیل است و نقطه عطفی در تاریخ بشر دارد بوجود می آید و جهان به لحظه حساس تاریخ خود رسیده است نوزادی که در نسل ابراهیم خلیل(ع) ریشه دارد در خانه کعبه متولد شده و جهان دارد به سوی سرنوشت خود به پیش می رود سرنوشتی که قلم قضای الهی تحولی درخشان بر آن ترسیم کرده است.

وجود با برکت و ارزشمند حضرت محمد (صل اله علیه و آله و سلم) داشت زمینه نزول قرآن را فراهم می کرد و به موازات آن، زمینه پیدایش انسانی که قرآن را در خود تجسم دهد باید فراهم می شد حضرت محمد(ص) داشت مراحل کمال خود را می پیمود تا موفق به تسخیر آخرین قله کمال گردد و آماده بعثت شود.

ده سال دیگر قرآن از عدالت سخن خواهد گفت و این علی(علیه السلام) است که باید این عدالت را در همان سطحی که خدا خواسته در وجود خویش تجسم دهد تا مردم آن را که می شنوند ببینند.

حضرت محمد(ص) برای ایجاد این تحول در راه تربیت انسانها به دو عامل نیاز قطعی داشت یکی قرآن و دیگری عترت پیامبر بود و علی(ع) شاخص ترین فرد عترت است، این کعبه نبود که شکافته می ‏شد آغوش خدا بود که برای تحویل دادن علی(ع) به آفرینش خویش گشوده می شد.

یا فاطمه بنت اسد(س) هم اکنون کعبه از شوق حضور طفل تو سینه خواهد شکافت، عظمت کودک تو آسمان ‏ها را به زانو در خواهد آورد، او کامل کننده دین احمد و سنگ صبور محمد(ص) است کسی که بیابان‏ های خشکِ ظلم و تبعیض را به سر سبزترین باغ‏ های عدالت پیوند خواهد زد.

به یک باره سنگ های خارای دیوارهای بیت العتیق کعبه آغوش گشودند دیوارهای خانه کعبه که مرکز عالم و کانون سکون زمین است با لبخندی لب باز کردند و نام علی(ع) را همچون کلامی مقدس بر زبان آوردند، فاطمه بنت اسد(س) به درون خانه خدا فراخوانده شد تا زیباترین تولد تاریخ بشر به نام مبارک حضرت على (ع) ثبت شود کسی که سرفراز ترین قله معرفت است و به مریدانش می آموخت: رفعت یک انسان در آزادگی اوست.

و ای مولای ما تو به دنیا آمدی از خانه ای که صاحبش تو را برای شگفتی تمام کائنات آفرید گویا صاحب این خانه بیش از همه با تو نرد عشق می باخت که آغاز ماجرایت را از قلب خانه خویش رقم زد.

خوش آمدی ای نطق بلیغ توحید، نگاه کن که حضرت محمد (ص) چگونه دلگرمِ آمدن توست چگونه لبخند شکر بر لبان مبارکش نشسته است و ذوالفقار بی تاب رخسار تو به آتیه ای می اندیشد که چون عصای موسی در دستان تو اسطوره بیافریند، خروش رعد آسای ذوالفقارت در بدر حماسه بسراید، در خندق در برابر تمامی کفر بایستد، در فتح خیبر اعجاز بیافریند و آسمان و زمین را به تحسین وادارد.

خوش آمدی ای مرد روزهای سخت در راه، حضرت موسی(ع) هارون را داشت و باز در غربت بود، ای یاور رسول گرامی خداوند، حضرت محمد(ص) اما تو را داشت که بت های کفر را به خاک نابودی می کشاند، حضرت محمد(ص) تو را داشت که کعبه را از هر چه لات و عزی بود می تکاند و پرچم توحید را بر بامش برمی افراشت، موسی(ع) اگر تو را داشت سامری قبیله اش را فریب نمی داد و بنی اسرائیل را گوساله ای زرین از خود بی خود نمی کرد. 

بقیه در ادامه مطلب

ارزش انسان نزد خدا

فقط ادعای راه امام راحل را کردن شرط نیست، چون این تمامِ دِینِ امام بر گردن ما نیست، بلکه تداوم و ماندن بر راه انقلاب اصل است، ارزش انسان نزد خدا فقط میزان ایمان، عقل و شجاعت است نه چیز دیگر، نه نژاد نه ثروت و نه حتی فرزند یک شخص عالم بودن، زیرا فرزند یک عالم بودن نیز تضمینی بر گمراه نشدن یک انسان نیست، همان گونه که یار امام راحل بودن، دلیلی بر انقلابی ماندن همه یاران امام راحل نشد.

جایگاه یک انسان را ایمانش تعیین می کند، نه نژاد نه مقام و نه ثروت، برای آنکس که ایمان واقعی دارد توانگری و فقر دو روی یک سکه اند، یک نفر رئیس جمهور یا وزیر یا ژن خوب است و دیگری یک راننده تاکسی یا لبو فروش و بی سواد، اما نزد خداوند تنها انجام درست و کامل وظیفه ای که خداوند بر دوش هر کدام از انسان ها نهاده مهم است، ارزش آدمی به عملکرد اوست نه مقام و رتبه ظاهری و یا ثروتش، چون ثروت واقعی هر انسانی هم میزان اخلاص اوست چیزی که فقط خداوند به اندازه آن واقف است.

اکثریت مسئولین دولت شش سال است گوئی این سخنان امام خمینی (رضوان اله تعالی علیه) را فراموش کرده اند که فرمودند: مردان بزرگ که خدمت های بزرگی به مردم خود کرده ‏اند اکثر ساده زیست و بی ‏علاقه به زخارف دنیا بوده ‏اند و آنها که اسیر هواهای پست نفسانی و حیوانی بوده و هستند برای حفظ یا رسیدن به آن تن به هر ذلت و خواری می‏ دهند و در مقابل زور و قدرت های شیطانی خاضع و نسبت به توده‏ های ضعیف ستمکار و زورگو هستند ولی وارستگان بر خلاف آنانند.

باید راه واقعی امام راحل را ادامه داد، امامی که خود را در محضر خدا می دید، استقلال و منیَتی نه برای خود و نه برای دشمنان خدا نمی دید، برای کدخداها کمترین حیثیتی قائل نبود، لذا نه می ترسید، نه مأیوس می شد و نه هرگز دچار غرور می گشت، او ایمان داشت‏ این انقلاب با اراده و کمک خداوند مکانی برای ظلم ستیزی و حمایت از مظلومان است تا به مومنان بشارت دهد و به ظالمان هشدار .