عاشورا ماندگارترین باور بر پهنه زمان

یکی از مهم‌ ترین امتیازات و افتخارات جامعه شیعه، برخورداری از چشمه پر فیض نورانیت و معنویت عاشوراست، و اصلی ترین علت قیام و شهادت امام حسین علیه السلام مبارزه با نادانی و جهل زدایی بوده است، مبارزه ای که نه تنها هدف قیام سید الشهدا علیه السلام، بلکه هدف بعثت همه انبیاء، خصوصا بعثت خاتم الأنبیاء صلی الله علیه و آله بوده است.

پیام‌های الهی انسانی عاشورایی در صحنه کربلا هر یک به تنهایی می‌تواند زمینه ساز حرکتی عظیم الهی انسانی در هر زمانی باشد، پیام هایی که پشت مستکبرین عالم را به خاک می کشد و عاشورا را به عنوان احیا کننده دین اسلام معرفی می کند، پیام عاشورا یک مکتبِ مربوط به یک دوران نیست، بلکه پیامی است به همۀ نسلهای حال و آینده.

امام حسین (ع) با قیام خود، اخلاق منفی ترس و شکست ‏پذیرانه را که در جامعه حاکم بود را دگرگون ساخت، و مردم جامعه را از شکست روحی که به آن تن داده بودند رهایی بخشید، اخلاقِ شکست و ناامیدی، و خلق و خوی منفی ترس و یاس را از بین بُرد، و راه را بر اخلاقیات شکست ‏بست، اراده و وجدانِ امت ‏شکست ‏خورده را به آنها باز گرداند، و اخلاق شکست‏ پذیرانه را از ساحت جامعه اسلامی طرد نمود.

امام حسین سردار پرشکوه و شکست ناپذیر روزگار، و قهرمان یارانی که در برابر ذلت و تحقیر سر فرود نیاورده بودند، به عصرها و نسلها درس جوانمردی و شرافت، و مرگ پر افتخار را در زیر سایه شمشیرهای آخته داد، او بر بیداد و فریبی که داشت اسلام را ریشه کن می کرد قیام کرد.

امام حسین (ع) در آخرین لحظات زندگی خود حتی طفل شیرخوار خود حضرت علی اصغر(ع) را قربانی حقانیت قیامش قرار داد، و با این عمل اندیشه فلاسفه و بزرگان عالم را متحیر ساخت که چگونه در این دَمِِ آخر با آن همه مصائب جانکاه و افکار متلاطم و عطش و کثرت جراحات، باز هم از مقصد عالی خود دست برنمی داشت، با اینکه می دانست بنی امیه ستمگر بر فرزند صغیرش هم رحم نخواهند کرد، برای حقانیت قیامش بچه شیرخوار خود را بر سر دست گرفت و تمنای آب کرد، ولی با تیری بر گلوی بچه جواب شنید، قصد امام حسین (ع) از این حرکت هدایت خلقی بود که زر و زور کورشان کرده بود، و گرنه در آن حالت که امام همه یاران و اهل بیت خود را از دست داده بود آب از گلوی مبارک آن بزرگوار پایین نمی رفت، امام در لحظه های آخر زندگی خود هم، تشنه هدایت مردم بود، مردمی که زر و زور و ترس از غیرِ خدا کورشان کرده بود. 

برجام آفتاب لب بام بود

برجام

چون با آمریکائیان اول بستند قرار   ---  دیدند از برجام حاصل نمی آید به کار

پول را خوردند و بر زیرش زدند   ---   پشت پا بر اعتدال و تدبیرش زدند

چون که مایوس گشتند از کدخدا   ---   برجامِ دو و سه را کردند هوا

این صدای ما تدبیریم مایه خرابی شد    -----     مملکت به ذلت رفت بس که بی تدبیری شد

این صدای بی هنگام مایه خرابی شد   ---–     اقتصاد به داد آمد بس که بیکاری شد

کار اعتدالیان ما اجنبی مآبی شد    -----     آمریکا و انگلیس اعتماد جهانی شد

تدبیر تا زمانی به خود می بالید    ----     که از اشتباه دولت قبل می نالید

اعتدال و تدبیر و امید   --------    شده در کار خود ناامید

فیش های مدیران مال مردم خود

گر حقوق نجومی خوری تو با دولتی ها خور     یا با آشنا و اقوام و دوستان خاطره گو خور

به سلامتی امید و تدبیر و اعتدال خور       یک لیوان آب هم روی آن خور              

حقوق زیاد خور، وام گه گه گیر، مزایا پنهان خور    فقط پاداش ها در قاموس اعتدال خور  

حقوق کم مخور وام کم مگیر مزایا کم قورت مده   حقوق و وام و مزایا و پاداش همه با هم خور

گذاشتن اسم توافق خوب روی برجام فریب است

برای آمریکائیان تحریم هدف نیست که دولت اعتدال سه سال همه هَمُ و غم و نیروی خود را در مذاکرات برای برداشته شدن تحریم گذاشت، بلکه برای آمریکا تحریم یک ابزار است برای رسیدن به هدفش.

برای آمریکائیان ماندن تحریمها و اضافه کردن تحریم ها، راهی قدیمی است برای رسیدن به یک هدف جدید، ولی متاسفانه برای دولت اعتدال، امتیاز دادن به آنها به امید برداشتن تحریم ها، راهی جدیدی است برای یک هدف قدیمی.

امنیت اسرائیل اولویت اصلی آمریکائی هاست، و برای منافع آمریکا و امنیت رژیم غاصب اسرائیل، هیچی فاجعه ای بدتر از برگشت ایران به دوران قبل از تحریم ها نیست، هدف آنها در برجام این است که ایران را در همین بلاتکلیفی نگه دارند، تا مردم ایران را نسبت به نظام و آرمان های انقلاب دلسرد و ناامید کنند.

آمریکا تنها سلاح اش علیه ایران همین تحریم هاست، و در نظر آنها ارزشش خیلی بیشتر از همه دشمنی ها و اقدامات جنایت کارانه شان است که تا به حال علیه مردم و دولت ایران مرتکب شدند، و فقط دو کشور ارزش این تحریم ها را می دانند، اول خود آمریکائیان هستند که بخواهند آن را از دست بدهند، و دوم ایران، که می خواهد آن را به دست بیاورد.

از نظر سران کاخ سفید اگر همین الان هیچ سانتریفوژی در ایران نچرخد و تمام پیچ و مهره هایش هسته ای ایران را باز کنند و ببرند، ایران همه موشک هایش را به آنها بدهد ، دست از حمایت حزب الله لبنان و حماس و جهاد و سوریه و مظلومین جهان دست بردارد، حتی اگر ایران رژیم اسرائیل را به رسمیت بشناسد، حتی اگر جمهوری اسلامی سقوط کند و دیگر اسمی از انقلاب اسلامی در دنیا نباشد، و یک نظام سر سپرده همچون پهلوی در ایران سر کار بیاید که زیر نفوذ خودشان باشد، باز هم دشمنی آمریکا با ایران تمام نخواهد شد، چرا که تازه بر می گردند به زمان شاه، و این یعنی اینکه در مردم ایران یک ظرفیت عظیم برای نابودی سلطه گران و حمایت از مستضعفان جهان وجود دارد، که اگر می خواست این ظرفیت از بین برود در این سی و هفت سالی که ظالمانه ترین جنایات، تحریم ها و قساوت ها را که در حق مردم ایران انجام دادند باید این ظرفیت از بین می رفت.