حضرت فاطمه (س) مصمم برای شهادت در تکلیفی الهی

ای سرور و سیده دو عالم یا فاطمه الزهرا (سلام اله علیها) بعد از رحلت جانگداز پدر گرامی تان خاتم الانبیاء حضرت محمد مصطفی (صل اله علیه و آله و سلم) بود که شما بزرگوار زیرفشار سخت و ضربات روحی و جسمی شدید و پی در پی بودید و بدن و روح شما را مورد هجوم ساخته بود، شما در هم شکسته و بیمار گشته بودید، و حزن و اندوه بر هستی تان فرو رفته بود.

یا فاطمه جان (س) چگونه تو را زخم زدند که رخ از تمام اهل زمین پنهان کردی و فرمودی شبانه و پنهان دفن شوی، شهر مدینه، چه مدینه ‌اى بود که توانست چنین مصیبتى را تاب آورد و در هم نشکند، مگر نه شما والاترین محبوبه خداوند بودی، مگرنه رضاى خداوند در گرو رضایت شما بود، و غضب خداوند در گرو خشم شما، مگر نه شما رازآفرینش زن بودید و بهانه خلقت نسوان، مگر نه شما پاره تن پیامبر بودید و عزیز مسلم خداوند اعلا؟.

یا فاطمه (س) صبر لایتناهى خدا در جانکاه ‌ترین حادثه آفرینش در سوگ تو به تجلى نشسته است، یا زهرای مرضیه (س) ، شهادت می دهیم پس از رحلت پدر بزرگوارت، رسول خدا (ص) آنچه ندیدى آرامش بود و آنچه نیافتى مجالى براى فریاد زدن.

و چه حسرتی بزرگ‏ تر از بازماندن از محبت حضرت فاطمه زهرا (س) که رسول خدا(ص) خشم او را خشم خدا می ‏داند، و خشنودی او را خشنودی خدا، حضرت فاطمه (س) سکوتش برای خدا بود، فریادش برای خدا بود، لبخند و خشمش، صلح و قهرش همه و همه برای خدا بود.

اگر خداوند حضرت فاطمه (س) را برای آن مقطع زمانی پس از وفات رسول خدا (ص) انتخاب نکرده بود، و مبارزات آن بانوی بزرگ دو عالم، علیه غاصبان خلافت نبود،اسلام ناب تداوم نمی ‏یافت، سلامت دین و اصالت اسلام، در خطر جدی قرار می ‏گرفت، امامت و رهبری معصوم برای همیشه از میان می ‏رفت و ره‏ آورد رسالت نابود می ‏گشت.

برای ارزیابی نتیجه مبارزات حضرت زهرا (س) باید برای نسل امروز روشن شود،مگر مهاجمان چه می ‏خواستند؟ باید احتمالات یاد شده و اهداف اصلی و عمق توطئه برملا شود، که چقدر غاصبان خلافت توانستند به اهداف  خود برسند، و فاطمه (س) چقدر با اهداف شوم آنان آشنا بود، چگونه با آنها به نبرد برخاست، و سرانجام کدامیک پیروز شدند؟ حضرت فاطمه(س) یا غاصبان خلافت ؟.

بقیه در ادامه مطلب  

دل به عشق زنده می ماند، چه در دل داری؟ عشق به امام خمینی (ره)

موعدش رسیده بود در هواپیما باز شد نوری بیرون آمد قامت افراشتۀ مردی که استقلال و آزادی ایران را با خود به ارمغان آورده بود بر پلکان هواپیما ظاهر شد امام پله ها را پائین می آمد حکم پیری داشت که عبا بر می کند شکاف انداخت و از تخته در نفوذ کرد به دلهای مشتاق عاشقانش، همان دم پرنده ای در قفس سینه بال بال زد، بال زدن پرنده بیدارمان کرد آمدن امام حلاوت و سُکر صبح را داشت این تن دیگر مال ما نیست پیش از این هم نبود از محفظه چهارم وجود پریده بودیم به شاخه اول، این حالت را از قبل می شناختیم وقتی شعار می دادیم خمینی خمینی قلب ما باند فرودگاه توست یقین آدمی ما همانی نیست که نام ما را داشت پرده ای مخفی تر، تا موعدش نرسد پرده نمی افتد.

زمانی که امام خمینی (رضوان اله تعالی علیه) در پانزده خرداد سال1342 آن طور با صلابت و غرور آمیز نغمه های انقلاب را ساز کرد حماسه جاویدان انقلاب اسلامی ایران رقم خورد و پانزده سال بعد آن آوا ترانه غیرت مردم مسلمان ایران شد.

ملت به استقبال مرهمی آمده بودند تا جراحت دلهایشان را درمان کنند امام برای مردم رنج کشیده ایران یک منجی بود که ظهور کرده بود امام مردم ایران را زیر بال و پر خود گرفت و به روح پرتلاطم آنها آرامش می بخشید و صدای اسلام خواهی معنویت، استقلال و آزادی را در گوش جان ایرانیان طنین انداز می کرد.

امام آمد، امامی که نه برگشت می شناخت و نه توقف، مقدماتی راهی را هم که در پیش گرفته بود از قبل فراهم کرده بود با دلی سرشار از خلوص و ایمان، و با برهانی بُرنده علیه رژیم ستم شاهی در دلش دژی بنا کرده بود از صبر و توکل و امید، با سالها خستگی از رنج تبعید و فراق، با دلی پرامید و قدم هایی استوار و کوله باری از عزت و شرف بر دوش، امام خود جلودار شد ابراهیم وار تبر بر دوش گرفت و بُت های طاغوت زمانه را در هم شکست و لبخند عزت و شرف و ایمان را بر لبان مردم نشاند.

امام ثابت کرد که حراست از ارزش های انقلاب تکلیف مردمانی است که با ذوق و شوق و از جان دل با خدا معامله می کنند و از مرگ نمی هراسند امام آیه‌ های توانایی انسان را نوشت و سرود قدرت ایمان را نواخت با دلی سرشار از خلوص و ایمان لباس عزت و شرف و استقلال و آزادی را برای مردم ایران به ارمغان آورده بود، مردمی که مریدان واقعی راه امام راحل اند و هرگز به زنجیرهای گذشته بر نخواهد گشت.

بقیه در ادامه مطلب