ارزش یک انسان به چیزی که به آن دست می یابد نیست بلکه به هدفی ست که میل وصول به آن را دارد

 من به عنوان یکی از طرفداران جناب آقای رئیسی معتقدم، ارزش انسان به چیزی که به آن دست می یابد نیست، بلکه به هدفی ست که میل وصول به آن را دارد.

دروغ و نفاق در لباس خوش دوخت تدبیر

در مناظره ها و در صحنه ترحم برانگیز روحانی و جهانگیری، این روحانی بود که بی وقفه با دستان لرزان ایفای نقش می کرد، سخنان بی پایه و سند جهانگیری در پشیتبانی از دولت روحانی، هر چه بیشتر روحانی را به دروغگوئی و تهمت زدن ترغیب می کرد، غافل از آنکه مردم انفعال و ضعف دولتِ ناکارآمد، و پر از فساد روحانی را، عامل اصلی تحقق نیافتن وعده های او می دانستند.

روحانی بر سر دو راهی دروغ و حقیقت ایستاده بود و فقط می توانست دروغ را در آغوش بگیرد، و هر زمان که در مناظره با حقیقت روبرو می شد، تهمت می زد و ترسی سراپای وجودش را فرا می گرفت، و برای لحظه ای آرزو می کرد ای کاش می توانست دروغ نگوید.

اما دولت روحانی دولتی لیبرال بود، و دروغ و نفاق لازمه چنین دولت هائی ست، او فقط با دروغ توانسته بود دولت پر از فساد و اختلاس اش را بوجود بیاورد.

به گمان اکثریت مردم ایران، دروغ ها و وعده های جدید روحانی در مناظره ها، تافتهِ جدا بافته ای نبودند، بلکه وجود اشتباهاتی در دولت دهم به روحانی فرصت داده بود، تا با وعده هایی فریبنده در سال92 ، ناشایستگی های خود و همکارانش را در 16 سال دولت های گذشته بپوشاند.

برای بینندگان، روحانی به صورت فردی دروغگو، رئیس جمهوری فریب خورده از غرب، و به صورت یک دولت ناکارآمد جلوه گر می شد، روحانی با کشاندن پای جهانگیری به مناظره ها، به مردم فهماند، که در چهار سال گذشته، هرگز به فکر قشر ضعیف و جوان بیکار جامعه نبوده است.

در سومین و آخرین مناظره، میل دانستن و کنجکاوی مردم، در باره جزئیات سخیفِ ، وضعیت فساد در دولت روحانی، با نشان دادن برگه های اختلاس و رشوه، بر اصل مناظره غلبه کرد، و باعث شد سوالات زیادی در باره اختلاس های دیگر دولت، فکر مردم را مشغول سازد.

در این میان یک حس غریبی مردم را به سوی رئیسی سوق می داد، تا این کاندیدای استثنائی، انقلابی و مردمی با کارنامه ای درخشان را ، که بدون تکبر، تاریخ دولت ها و تمام زندگی فساد زده، مادی و غیر اخلاقیِ روحانی و یارانش را می دانست، و اصلا به رخ روحانی نمی کشید را بهتر بشناسند.

بقیه در ادامه مطلب

آمریکائیان روحانی را بهتر از ما می شناسند

ارزش واقعی یک انسان به چیزی که به آن دست می یابد نیست، بلکه به هدفی است که میل وصول به آن را دارد، بی تردید باید اول آن هدف را شناخت، و هدف آقای روحانی چیزی نبود جز ایجاد هزینه از جیب ملت ایران برای دوستی با آمریکا، ایشان میخواست با آمریکائیان رابطه و تعامل برقرار کند، تا ایران را به کسانی بشناساند که آقای روحانی را بهتر از ما می شناسند.

آقای روحانی ثابت کرد رئیس جمهوری ناتوان است، یک رئیس جمهور توانایی و اختیارات بسیار فراوانی از لحاظ قانونی دارد، کل بودجه کشور در اختیار اوست، تمام مدیران ارشد کشور در سطوح مختلف زیر دست او هستند، ولی ایشان با مدیریتی نشسته و تفکری خواب آلوده برای اداره کشور، چهار سال است امیدوار به نظام سلطه نشسته و بدون توجه به سرمایه‌ ها، توانمندی‌ ها و نیروهای جهادی داخلی، ابدا اهل حرکت های خودجوش مردمی نیست، و خود را ناتوان از حل مشکلات مردم می‌ بیند.

مردم برای جبران عقب ماندگی های فراوان ناشی از تشخیص نادرست فرد اصلح، چاره ای ندارند جز اینکه به سوابق و وضعیت قبلی و فعلی آنها نگاه کنند، تا به فرد اصلح برسند.

برای تشخیص ملاک ‌های فرد اصلح روزمه و سابقه کاری خود رئیس جمهور در عملکردها، وعده ها و وضعیت ساده زیستی دولت در این 4 سال و قبل آن، تا سابقه کاری و شخصی همه کاندیداهای دیگر در هر سمتی، از وضعیت حال و گذشته آنها می تواند باعث تشخیص درستِ انتخاب فرد اصلح ، توسط مردم شود.

کاندیدای اصلح را درست انتخاب کردن کمتر از کار جهادی و انقلابی نیست، انتخاب یک فرد اصلح توسط مردم مثل حجت الاسلام رئیسی، یعنی تعیین کسی که بتواند ثروت عظیم مردم را که در بودجه و امکانات و مدیریت‌های کشور متبلور است، را بین همه مردم گسترش دهد، و نیازهای مردم را با این ثروت عظیم در اشتغال و تولید ظرف ده سال آینده برآورده کند، ایشان تفکر مدیریتی داخلی دارند و خط امام راحل را هم به خوبی می شناسند.

ایران امروز ما به چنین فرد با کفایت، شجاع، با اخلاص، دارای روح مردمی و انقلابی نیاز دارد، کارنامه ایشان نشان می دهد ایشان از سن بیست سالگی در سمت های گوناگون کوچک و بزرگ، شخصیت یکسان و یکنواختی داشته اند، و دوران کاری و وضعیت زندگی کنونی ایشان نشان می دهد که ایشان برعکس بعضی مسئولان دولت فعلی فرزند ریا و ریاست نیستند، که مدام دنبال ثروت باشند.

بقیه در ادامه مطلب

بن بستی در رای دادن به رئیسی وجود ندارد

در این برهه حساس از تاریخ پر فراز و نشیب کشور عزیزمان ایران، زمانی یک رئیس جمهور می تواند روند پر شتاب و با سرعت زیاد را به ‌وجود بیاورد، که مبانی را درست انتخاب کرده باشد، توده مردم ایران با هر سلیقه ای رئیس جمهوری می خواهند انقلابی با وظیفه ای سنگین و حساس، با مدیران ارشد اجرایی قوی و کارآمد، که مدیریتی داخلی و خط امام را شناخته باشد، رئیس جمهوری که در گام اول دوست و دشمن را بشناسد و مرز بین این دو را درک کند.

در این انتخابات نه روی نظریه های آقای روحانی میتوان حساب باز کرد و نه روی وعده های آقای جهانگیری، چرا که رونق اقتصادی ایران کاریست بسیار سخت، نباید کسی رئیس جمهور شود که بعد از چهار سال مشخص شود هیچ برنامه ‌ای برای بیکاری و اشتغال جوانان نداشته است. 

آقای روحانی باید بداند همیشه یک رئیس جمهور را حماقت اطرافیانش زمین می زند، مردم نمی گویند اطرافیان رئیس جمهور بد بودند، می گویند رئیس جمهور بد بود، نمونه اش آقای جهانگیری که بعد از چهار سال که معاون اول روحانی بوده، حال جهانگیری خود را از اقدامات دولت روحانی جدا می داند، و به عنوان یک اصلاح طلب به میدان آمده است نه اعتدالی، و این یعنی اینکه آقای جهانگیری چهار سال است در راه دولت روحانی قدم برداشته و دستش خالی است و در مناظره ها دقیقا شعار بیست سال قبل اصلاح طلبان را می دهد.

مسئولان دولت یازدهم باید می فهمیدند که باید به عشق خدا به مردم خدمت می کردند، چرا که فقط در کنار همین مردم می توانستند تطهیر شوند، مقام معظم رهبری پیوسته روشنگری می کنند تا مردم آگاه شوند و مسئولان کمتر فریب بخورند، ولی اینک به جای این دولت ناکارآمد، ایشان شرمنده مادران جوان بیکار جامعه می شوند، این رهروان دل شکسته و دلواپسان انقلاب هستند که قلب شان برای خدمت به مردم ایران می تپد، نه دولتی که دلواپس مذاکرات نشد، در عوض ملعبه دست آمریکا شد.

ولی اکنون به لطف خداوند تبارک و تعالی، رئیس جمهور حجت الاسلام رئیسی می آید، با یاوری انقلابی همچون دکتر سعید جلیلی ، اینان اهل عمل هستند، راستگویند نه دروغگو ، خدا ترس اند نه فریفته شیطان ، این دو می آیند تا پایشان به فرمان رهبری باشد، اینها به اطاعت دلخوش اند به دست پر و خالی برای خودشان و اقوامشان فکر نمی کنند.

این دو بزرگوار همچون کارنامه گویای آینه وار شان، که در طول عمر پر برکت شان از خود به جا گذاشته اند، مکلف به انجام تکلیف هستند ، می آیند و دعای خیر بندگان خدا را با خانه های میلیاردی در این دنیا عوض نمی کنند ، می آیند تا خنده کنند برای مردم، گریه کنند به جای مردم.

 

توده مردم در آقای رئیسی کسی را می بینید که مخاطب نفس آنهاست، حجت الاسلام رئیسی همان چیزی را می گوید که توده مردم ایران می گویند، رئیس جمهوری با معاونانی که فقط به عشق خدا به مردم خدمت می کنند، مردم باید بدانند چه تغییر و تحول مثبتی قرار است در ایران اتفاق بیفتد، اینک هیچ بن بستی در رای دادن به آقای رئیسی وجود ندارد.

بقیه در ادامه مطلب

عید مبعث بر همه مسلمانان و آزادگان جهان مبارک باد

خداوند تبارک و تعالی در عالم وجود، موجودى کامل ‌تر از حضرت محمد (ص) نیافریده است، و این حضرت محمد(ص) بود که تحسین پرودگار را برانگیخت انک لعلی خلق العظیم.

جهان خلقت در همه اعصار و دوران های خودش، کسی همچون حضرت محمد (ص) را که فصیح تر در زبان ، بلیغ تر در منطق و بزرگتر در آفرینش باشد را به انسانها نداده است.

پیامبری که سرا پا فضیلت و رحمت، و منبع خیر و نیکی است، او که به عقیده دوست و دشمن معلم بزرگ هدایت است و ثابت کرد شرفی بالاتر از اسلام وجود ندارد.

پیامبری که با قلم و کاغذ، و خواندن و نوشتن آشنا نبود، ولی در اولین پیام آسمانی خود، فرمان خواندن داد، و صنعتِ به کار بردن قلم را ، پس از نعمت آفرینش، بزرگترین نعمت ارزانی شده به بشر معرفی کرد.

از زمان آدم ابو البشر تا زمانی که اسرافیل در صور بدمد کسی به منزلت حضرت محمد(ص) نمی رسد و وجود اقدسش یگانه منبع فیض است و منجی آدمیان از ظلمات جهل.
بعثت پیامبر خاتم حضرت محمد مصطفی (صل اله علیه و آله و سلم) بر همه مسلمانان و آزادگان جهان مبارک باد.