خوش آمدی ای نطق بلیغ توحید

جهان به لحظه حساس تاریخ خود رسیده و نقطه عطفی در تاریخ بشر بوجود آمده است، نوزادی که در نسل ابراهیم خلیل(ع) ریشه دارد، در خانه کعبه متولد شده و جهان دارد به سوی سرنوشت خود به پیش می رود، سرنوشتی که قلم قضای الهی، تحولی درخشان بر آن ترسیم کرده است.

در حالی که وجود با برکت و ارزشمند حضرت محمد (صل اله علیه و آله و سلم) داشت زمینه نزول قرآن را فراهم می کرد، به موازات آن باید زمینه پیدایش انسانی که قرآن را در خود تجسم دهد، نیز باید فراهم می شد، حضرت محمد(ص) داشت مراحل کمال خود را می پیمود و لازم بود ده سال دیگر بگذرد، تا او موفق به تسخیر آخرین قله کمال گردد، و آماده بعثت شود.

به زودی قرآن از عدالت سخن می گوید و این علی(علیه السلام) است که باید این عدالت را در همان سطحی که خدا خواسته، در وجود خویش تجسم دهد، تا مردم آن را که شنیده اند ببینند، مردی برگزیده از طرف خداوند، تا این صلاحیت و شایستگی را داشته باشد که بگوید، من قران ناطقم.

هدف نیل به آخرین قله کمال است، هدف این است که انسان، انسان شود و حضرت محمد(صلوات اله علیه) برای ایجاد این تحول، در راه تربیت انسانها به دو عامل نیاز قطعی داشت، یکی قرآن و دیگری علی(ع) و این خود پیامبر است که همیشه این دو را با هم نام می برد : ( انی تارک فیکم الثقلین، کتاب الله و عترتی )، همانا دو چیز گرانبها در میان شما می‌گذارم که پس از من هرگز گمراه نشوید، یکی قرآن و دیگری عترت و علی(ع) شاخص ترین فرد عترت است.

این کعبه نبود که شکافته می ‏شد، آغوش خدا بود که برای تحویل دادن علی(ع) به آفرینش خویش گشوده می شد، یا فاطمه بنت اسد(س) هم اکنون کعبه از شوق حضور طفل تو سینه خواهد شکافت، عظمت کودک تو آسمان ‏ها را به زانو در خواهد آورد، او کامل کننده دین احمد و سنگ صبور محمد(ص) است، کسی که بیابان‏ های خشکِ ظلم و تبعیض را به سر سبزترین باغ‏ های عدالت پیوند خواهد زد.

بقیه در ادامه مطلب 

خوش آمدی ای نطق بلیغ توحید

جهان به لحظه حساس تاریخ خود رسیده و نقطه عطفی در تاریخ بشر بوجود آمده است، نوزادی که در نسل ابراهیم خلیل(ع) ریشه دارد، در خانه کعبه متولد شده و جهان دارد به سوی سرنوشت خود به پیش می رود، سرنوشتی که قلم قضای الهی، تحولی درخشان بر آن ترسیم کرده است.

در حالی که وجود با برکت و ارزشمند حضرت محمد (صل اله علیه و آله و سلم) داشت زمینه نزول قرآن را فراهم می کرد، به موازات آن باید زمینه پیدایش انسانی که قرآن را در خود تجسم دهد، نیز باید فراهم می شد، حضرت محمد(ص) داشت مراحل کمال خود را می پیمود و لازم بود ده سال دیگر بگذرد، تا او موفق به تسخیر آخرین قله کمال گردد، و آماده بعثت شود.

به زودی قرآن از عدالت سخن می گوید و این علی(علیه السلام) است که باید این عدالت را در همان سطحی که خدا خواسته، در وجود خویش تجسم دهد، تا مردم آن را که شنیده اند ببینند، مردی برگزیده از طرف خداوند، تا این صلاحیت و شایستگی را داشته باشد که بگوید، من قران ناطقم.

هدف نیل به آخرین قله کمال است، هدف این است که انسان، انسان شود و حضرت محمد(صلوات اله علیه) برای ایجاد این تحول، در راه تربیت انسانها به دو عامل نیاز قطعی داشت، یکی قرآن و دیگری علی(ع) و این خود پیامبر است که همیشه این دو را با هم نام می برد : ( انی تارک فیکم الثقلین، کتاب الله و عترتی )، همانا دو چیز گرانبها در میان شما می‌گذارم که پس از من هرگز گمراه نشوید، یکی قرآن و دیگری عترت و علی(ع) شاخص ترین فرد عترت است.

این کعبه نبود که شکافته می ‏شد، آغوش خدا بود که برای تحویل دادن علی(ع) به آفرینش خویش گشوده می شد، یا فاطمه بنت اسد(س) هم اکنون کعبه از شوق حضور طفل تو سینه خواهد شکافت، عظمت کودک تو آسمان ‏ها را به زانو در خواهد آورد، او کامل کننده دین احمد و سنگ صبور محمد(ص) است، کسی که بیابان‏ های خشکِ ظلم و تبعیض را به سر سبزترین باغ‏ های عدالت پیوند خواهد زد.